Zomer 2003. Penta is op sterven na dood. De Splitting is gesloopt, na 35 jaar thuiswedstrijden op vrijdagavond verplaats het Sportbedrijf de wedstrijden van Penta naar de zaterdag. Bijna het hele 1e herenteam is opgestapt, en ook het bestuur heeft het bijltje erbij neergegooid.
Geen bestuur, het ledental bijna gehalveerd, het ziet er niet goed uit.
Gelukkig zijn er een paar mensen die de schouders er onder willen zetten om het bestuur nieuw leven in te blazen. Als ik me goed herinner heeft Gart Hamoen de voorzittershamer opgepakt.
Van heren 1 waren 2 spelers (over) gebleven. Raymond Krakou en Maarten Rijken. Samen met onder andere oudgediende Henk Keuning, nieuwkomer Henk Bloemsma, en jeugdspeler Mohammed Hussein begonnen ze opnieuw in de 4e klasse.
Niemand wist toen nog dat het team begon aan een ontstuitbare opmars die 4 jaar later na 4 promoties op rij, eindigde in de landelijke Eerste Divisie!
